Literatürde iyi bilinen iki ironi örneği, "Oedipus Rex" ve "Eski Marinerin Kırağı" nda bulunur. İlk örnekte, Oedipus bilmeden kendi emirleri ile kendisine bir lanet getiriyor. İkincisinde, denizci suyun ortasında dehidre edilir.
Dramatik ironi, izleyiciler karakterlerden bir veya daha fazlasının anlamadığı belirli bir durum hakkında bilgi sahibi olduklarında ortaya çıkan bir tür yazınsal araçtır.
Sophocles'in "Oedipus Rex" adlı dramasında, bir veba toprağa rastladı ve Oedipus, Laius cinayetinin buna yol açtığını öğrendi. Adaleti ve katilin kınanmasını sağlayarak vebaya son verme sözü verdi. Seyirciler Oedipus olmasa da Oedipus'un Laertes'i öldürdüğünü ve daha sonra kendi annesiyle evlendiğini zaten biliyor. Katili lanetleyerek kendini lanetliyor.
Durumsal ironi, Samuel Taylor Coleridge'in "Eski Marinerin Riti" şiirinde bol miktarda bulunur. Durumsal ironi, işler beklenenden farklı olduğunda ortaya çıkar. Şiirde antik denizci ve ekibi okyanusun ortasında. Denizci, mürettebatın talihsizlik işareti olduğuna inandığı bir cümle öldürür. Adamların hepsi çok geçmeden ateşli, sefil ve susuz kalıyor. Boğazları o kadar kuru ve konuşmuyorlardı ki dudakları güneşten fırlatılıyor. Oysa baktıklarında "her yerde su" görüyorlar. Suya çok ihtiyaç duymakta olan durum ironisi, ortasında bile olsa ve içilememesi, sadece onların sıkıntılarının mutsuzluğuna katkıda bulunuyor.
