Donald Hall’ın “Oğlum, Cellat’ım”, genişletilmiş metafor ve yan yana koyma dahil olmak üzere çok sayıda şiirsel cihaz kullanmasıdır. bağlantı kesme. Sonuç, bir temayı sunmak için hem görüntüleri hem de dilini kullanan bir şiirdir.
Şiir mesajını öncelikle genişletilmiş metafor kullanımıyla iletir. Yeni doğan oğul, ölümü veya unvanın önerdiği gibi bir cellat temsil eder. Bu, çoklu satırlarda gösterilmiştir, ancak metaforun en belirgin kullanımı, 2. satırda, 1. satırda: "Tatlı ölüm, küçük oğul" Yenidoğanın ve ölümün yan yana gelmesi, metaforun anlamını gösteren şaşırtıcı bir görüntü yaratır. Oğlunun gençliği konuşmacının yaşlanma korkusunu açığa çıkarır. Aslında, konuşmacı stanza 3'teki yaşı doğrudan gösterir, böylece okuyucuyu fikre çeker.
Ayrıca, Hall, Poets.org tarafından yapılan bir analize göre timor mortis kavramını veya günümüzdeki ölüm bilincini araştırıyor. Bu, yetişkin konuşmacının ölüm anlayışında, özellikle stanza 3'te görülür: "sonsuza dek yaşıyor gibiydi /içinde yaşayan yaşamı izleyen /birlikte ölmeye başlayanlar". Şiiri böylesine derin, rahatsız edici bir ölüm tefekküriyle sona erdirmek, okuyucuyu bir korku hissi ile terk eder. Bu, çocuğun doğumu üzerine beklenen duygu olan mutluluğa doğrudan karşıdır. Bu aynı zamanda konuşmacının çocuğun söylediği “1. vücudumun ısındığı” stanza 1'den bir değişiklik. Bu satırdaki sözdiziminin belirsizliği çift anlamlıdır. Kelimenin tam anlamıyla, yetişkin çocuğu ısıtıyor demektir, ancak ilk okuduğunda, çocuk yetişkinleri ısıtıyor gibi görünür. Şiirin sonuna gelindiğinde, konuşmacı ilk sıcak duygularından soğuk ölüm duygularına geçti.
Son olarak, ritim şiirin anlamında rol oynuyor. Hall, set kafiyeli bir şema kullanmıyor, fakat şiir bir ABAB şemasını yakından takip ediyor. Bununla birlikte, bu şemayı, özellikle şiirin sonuna yakın, sürekli olarak karıştırmaktadır. Stanza 1 mükemmel bir ABAB planı içeriyor: cellat /silah /karıştırma /ısınma. Bu stanza'nın barışçıl imgesi ile birlikte gider. Fakat şiir timor mortis tartışmasına girerken, Hall daha fazla küfür, benzer sesli harflerin tekrarı ve iç ya da çekik kafiyeye dayanıyor. Stanza 2, kusurlu bir utangaç kafiyeli olan oğlu /açlığı tekerlemeler. Ölümsüzlük /çürüme stanza içindeki meyilli kafiye başka bir örneğidir. Stanza 3, beş /ölünün mükemmel tekerlemesini kullanıyor, ancak tekerlemeler üç satırla ayrılıyor. Bu ayrık tekerlemelerin etkisi, bu stanzaların içeriği ile de uyumludur: oysaki 1, mükemmel bir uyum görüntüsü sunarken, 2 ve 3 numaralı stanza korku ve bağlantı kesilmesi mevcut. Bu temalar dilde mükemmel bir şekilde yansıtılıyor.
