Çoğu denizanası, kendilerini akıntı tarafından taşınmasına izin vererek okyanusta hayatta kalır. Bütün denizanası yüzebilecek kadar kaslarını kasılsa da, hafif bir akım bile çoğunu boğabilir. Denizanası beyin veya merkezi sinir sistemine sahip değildir ve kanları yoktur. Bazı denizanası türleri deniz tabanının üzerinde baş aşağı uzanırken, diğerleri deniz yosununa tutunur.
Denizanası ayrıca, dokunaçlarıyla avını yakalar ve avını hayvanın çanının veya vücudunun alt tarafının ortasındaki avcının ağzına çeker. Yiyecek daha sonra sindirilir ve atık ağızdan geri atılır.
Denizanasının yaşamının gerçekten karmaşık olan tek kısmı üreme döngüsüdür. Bazı denizanası, okyanusun dibinde bulunan küçük polipler olarak başlar. Sonunda yüzüp giden veya akıntı tarafından taşınan ve yetişkin denizanası haline gelen medusa yığınları oluşturmak için ayrılırlar.
Çoğu denizanası nispeten küçük olsa da, aslan yelesi denizanası genelinde 6.5 metreden daha büyük bir çan olabilir. Kuzey denizlerinin bu hayvanı, hayvan bir plajda mahsur kalsa bile, insanlar için tehlike yaratabilecek büyük bir ısırık tentacles kütlesi taşır.
