Clayton Antitröst Yasası, 1914’te, ABD’deki mevcut antitröst mevzuatının etkinliğini artırmak için, hâlâ en erken formlarındayken, rekabet karşıtı uygulamaları sınırlayarak. İşletmelerin fiyatları yapay olarak şişirmek, ücretleri düşürmek ve serbest piyasa etrafında çalışmak için yürüttüğü bazı ortak planları yasakladı. Bu, tüketicilere ve çalışanlara aynı şekilde yarar sağladı.
ABD Kongresi’nde geçen ilk antitröst yasası, 1890’daki Sherman Antitrust Yasası’ydı. Fiyat tespiti, tekellerin oluşturulması ve işletmeler tarafından yürütülen diğer programlar gibi konuların ele alınmasının yanı sıra, sendika üyelerine de önemli haklar tanındı. Huzurlu grevler ve boykotlar, Clayton Antitröst Yasası'nda sağlıklı bir ekonomiyi teşvik etmek için yasal ve yararlı olarak özel olarak belirtilmiştir.
Daha önceki Sherman Antitrust Yasası'ndaki bazı hükümler hem sendikalara hem de işletmelere uygulanan olarak yorumlanabilir ve sendikaların geçmişte örgütlenme yeteneğini engellediler. Clayton Kanunu, yalnızca işletmelere uygulandıklarını ve sendikalara öncekinden daha fazla özgürlük tanıdıklarını belirterek bu noktaları açıklığa kavuşturdu.
