Büyük edebiyat, insanın varoluşuyla ilgili evrensel temaları korurken, yazıldığı zamanları kapsayan bir hikayedir. karakterin temsilcisi ise
Edebiyat zaman testine dayanabildiği zaman çok iyi kabul edilir. Ayar veya karakterler ne kadar tarihlendirilirse belirtilsin, büyük edebiyat her nesle ve izleyiciye bağlanabilir. Bu, öncelikle bir edebiyatın, arsa gelişimi yerine karakter gelişimi yoluyla bir hikaye anlatmasıyla başarılır. Büyük edebiyat, savaş, yolculuk ya da romantizm hikayesini anlatmaktan daha fazlasını yapar; kişinin kendine, topluma veya başka bir evrensel düşmana karşı olsun olmasın, bir insan olarak büyümesinin ve mücadelesinin hikayesini anlatır.
Büyük edebiyat, sadece söylediklerinde değil, aynı zamanda onun söylediklerinde de eşsizdir. Somut olmayan duyguların güzelliği kelimelerle iletişim kurabilir. Büyük edebiyat, okuyucunun hikaye içindekilerle empati kurmasını sağlayan karakter içindeki olayları veya duyguları açıklama yolu ile bilinir. Bundan da öte, büyük edebiyat okuyucuları kendi hayatlarının hikayesini düşünerek terk eder.