William Cullen Bryant'ın "Bir Su Kuşlarına" adlı şiirini analiz etmenin en iyi yolu, her stanza ayrı ayrı bakmaktır - ve sonra bir bütün olarak. Şiir, şairin Tanrı'ya olan inancının bir kanıtıdır. Cennetteki bir öbür dünya. Şiir, bir kuşun gökyüzünde görünmesini, Tanrı'nın görünmeyen eliyle yönlendirildiği şekilde kataloglar.
"To A Waterfowl" şiiri, iambik trimeter ve iambik pentametre kombinasyonunda yazılmış lirik bir şiirdir. Her biri aynı sayaç yapısına ve kafiye düzenine sahip sekiz stanza ayrılmıştır.
Şiirin ilk stanza'sında Bryant, güneşin battığı ve kuşun gittiği mucizeler gibi akşam gökyüzünde su kuşunun yolunu tanımlar. İkincisinde, bir avcının kuşu kızıl renkli gökyüzünden çıkarmak için nasıl boşuna uğraşabileceğini açıklar. Doğrudan üçüncü stanzada kuşla konuşur ve bir nehir veya okyanusun kıyılarında bir "yabani göl" olup olmadığını sormasını ister. Sonra, dördüncü stanza'da, kuşun Tanrı'nın eliyle “Bakımı bu yolsuz sahil boyunca - çöl ve sınırlanamayan hava boyunca sana öğreten bir güç var” ifadesiyle yönlendirildiği fikrini ortaya koyuyor ve gerçeği anladığını kabul ediyor kuş tek başına görünmesine rağmen “dolaşıyor ama kaybolmuyor”
Şiir devam ederken, Bryant kuşun uzun yolculuğunu anlatıyor ve ne kadar yorucu olduğu konusunda yorum yapıyor. "Bütün gün kanatların o kadar yüksek, soğuk, ince bir atmosferde havalandı." Altıncı stanza kuşu rahatlatır ve “Yakında bir yazlık ev bulursun, dinlenir ve arkadaşların arasında çığlık atar; sazlar korunaklı yuvalarına yaslanır” der. Son olarak, son iki stanzada Bryant, yaşam boyunca kendi uzun yolculuğu ile kuşun yalnız uçuşu arasındaki benzerliği kabul eder.
