Ünlü sonnet yazarları arasında Petrarch, William Shakespeare, John Milton ve Edmund Spenser bulunur. Bu yazarların her biri, sone yazarlarına büyük ölçüde etki eden, kendi çeşitlemelerini ve yeniliklerini ekledi. Sonnet, tipik olarak iambik pentametre ile yazılmış ve katı bir kafiye yapısına yapışan 14 satırlık bir şiirdir.
Son şairin en eski formundan İtalyan şair Petrarch sorumludur. Petrarch'ın sonetleri iki stanzadan oluşuyordu: sekiz hat oktav ve altı hat sestet. Petrarchan sonetleri oktav içinde bir gözlem, tartışma veya soru sunar ve ardından sestet'e bir cevap sunar. Bu sonnetler, sekizinci ve dokuzuncu çizgiler arasında meydana gelen, bir anlam veya volta ile işaretlenir. John Milton Petrarchan sonnetini bazı katı kısıtlamalardan kurtardı, odağını daha kişisel, iç kaygılara kaydırdı ve oktav ile sestet arasındaki ayrımı bulanıklaştırdı.
William Shakespeare, sonnet'in diğer önemli biçimlerinden sorumludur. Shakespeare'in çalışmaları Petrarch'ınkinden farklı bir şekil aldı, üç dört sıralı kuatinat ve sonuçtaki iki sıralı bir couplet'ten oluşuyor. Bitiş beyit, sonnetin önemli bir parçasıdır, tipik olarak önceki 12 satırla ilgili bir tür epifani veya cevap sunar. Edmund Spenser, Shakespeare'den etkili oldu ancak kuatrainlerin kafiye düzenini arayarak ve quatrainler arasında bağlantı kuplörleri sağlayan formülü değiştirdi. Spener'ın son ağları da Shakespeare'in açıklayıcı son beygirlerinden uzaklaştı.