Sanal gerçeklik, tıp ve ulaşım gibi endüstriler için bir eğitim aracı olarak kullanılabilirken, aynı zamanda bireylerin fobilerin üstesinden gelmelerine yardımcı olmak için bir araç olarak kullanılmıştır ve büyüyen bir eğlence biçimidir. Aynı zamanda beyin ve bilişsel sistemler üzerinde olumsuz yan etkileri olabilecek büyük ölçüde denenmemiş bir teknolojidir. Yeni bir teknoloji icat edildiğinde öngörülemeyen yararlar ve riskler mevcuttur.
Sanal gerçeklik, bilgisayar tarafından oluşturulan grafiklerin gerçek dünya hareketine gömüldüğü bir teknolojidir. Çoğu zaman, bireyler hareketlerini izleyen ve kask içindeki bir ekrandaki görüntüleri yanlarında hareket ettiren bir kask takarlar.
Sanal gerçeklik için en popüler uygulamalar film, video oyunu ve eğlence endüstrileridir. Bununla birlikte, sanal gerçeklik ameliyatlar veya uçak uçuşları gibi durumları simüle etmek için eğitim programlarında kullanılıyor. Örneğin, pilot kursiyerler gerçek bir tehlike içermeyen bir uçağı uçurmak için sanal gerçekliği kullanabilirler. Tıp ve psikoloji alanlarında, travma sonrası stres bozukluğunu ve fobileri, bireyleri korkuları olmadan korkularıyla yüzleşebilecekleri kontrol edilebilir durumlara sokarak tedavi etmek için sanal gerçeklik simülasyonları kullanılıyor.
Sanal gerçeklik çok yeni bir teknoloji olduğundan, uygulamaların çoğu henüz doğru bir şekilde test edilmemiştir. Glitchy grafikleri baş dönmesi ve mide bulantısına neden olabilir ve bazen bireylerin neyin gerçek neyin sanal olduğunu deşifre etmekte zorlanması gerekir. Sanal gerçeklik uygulamalarında yer alan çoğu risk şu anda bilinmemektedir.
