İşletim sisteminin sınıflandırması, işletim sistemini nasıl çalıştığına, kontrol ettiği donanımın türüne ve desteklediği uygulamalara göre farklılaştıran veya tanımlayan bir gruplandırmadır. Sistem, donanımı kullanılabilir kılmak ve kullanıcı uygulamalarının tasarlandıkları gibi çalışmasını sağlamaktır.
Bir işletim sistemi, birincil işlevi donanımları çalıştırmak ve kontrol etmek olan bir tür yazılım olan sistem yazılımı olarak kabul edilir. Donanım işlemlerini yöneterek, kullanıcılar bilgisayarın işlevlerini nasıl yerine getirdiğinin karmaşıklığından korunurlar. Bir işletim sistemi devreye girdiğinde, diğer tüm uygulamalar uygun şekilde kurulabilir ve kullanılabilir. Kullanıcılar daha sonra kolayca güçlü görevleri başarabilir.
Ana işletim sistemi sınıflamaları, gerçek zamanlı işletim sistemlerini, tek kullanıcılı tek görev sistemlerini, tek kullanıcılı çok görevli sistemleri ve çok kullanıcılı işletim sistemlerini içerir. Tek kullanıcılı işletim sistemleri, kullanıcının aynı anda bir görevi yerine getirmesine izin verirken, tek kullanıcılı çoklu görev sistemleri kullanıcıların aynı anda birden fazla görevi gerçekleştirmesine izin verir. Çok kullanıcılı işletim sistemleri, birden çok kullanıcının aynı anda birden fazla işlem yapmasına izin verir. HowStuffWorks'e göre, bu sistemler tipik olarak, büyük miktarda bilgisayar belleği ve işlem gücü gibi düzgün çalışması için muazzam bilgi işlem kaynaklarına ihtiyaç duyar. Çok kullanıcılı sistemlerin tipik örnekleri arasında Açık Sanal Bellek Sistemleri (OVMS), ana bilgisayar işletim sistemleri ve çeşitli Unix tabanlı sistemler bulunur.
