Emekli Katolik rahipler, dinsiz huzurevlerinde, özel evlerde veya yardımlı yaşam tesislerinde yaşayabilir; papazın davetiyesinde, aynı zamanda cemaat rezervlerinde yaşayabilirler. Emekli rahipler artık bir cemaatin günlük yönetiminden sorumlu olmamakla birlikte, çoğu zaman başka sorumlulukları vardır ve ellerinden geldiğince katkıda bulunurlar. Örneğin, emekli rahipler hala kitlesel diyebilir, itiraflarını duyabilir, hastalara katılabilir ve cemaatlerine yardım etmek için başka görevlerde bulunabilir.
Amerika Birleşik Devletleri'ndeki Katolik Kilisesi'nin rahiplik mesleği kıtlığı var; bu nedenle, daha emekli olan rahiplere, topluluklar kurarak topluluklarına hizmet etmeye çağırılıyor. Bunların arasında Kutsal Cemaat, Uzlaşma ve Hastalığın Saklanması yer almaktadır. Emekli rahipler ayrıca papazlara kendilerini izole hissetmekten alıkoyarak, tavsiye vererek ve haftalık kitleler sırasında doldurarak yardımcı olabilirler. Büyük cemaatlerde, emekli rahipler evlilik yapabilir ve cenazelere başkanlık edebilirler.
Katolikler, emeklileri rahiplere toplu teklifler vererek ve rahiplerin emeklilik ve sağlık ihtiyaçları için ödeme yapmaya yardımcı olan yıllık fon toplama faaliyetlerine katkıda bulunarak destek olur. Ek olarak, rahipler yaptıkları iş için kiliseden yıllık maaş alıyorlar; birçok rahip emeklilik planlarına katkıda bulunur ve bu parayı emekli olduktan sonra yaşam masraflarını ödemek için kullanır. Emeklilik, bir bülbül tarlasından, rant, bakım ve kamu hizmetleri de dahil olmak üzere özel bir dairede veya evde yaşamaya başlayan rahipler için yeni masraflar getirebilir.
Bazı durumlarda, rahipler, Teksas, Georgetown'daki St. John Paul II Rahipleri Yurdu gibi bir eve taşınırlar. Bu emeklilik evi, emekli rahipler için bir topluluk sağlar. Birçok rahipin evde hissettiği yoğun iş hayatından emekliliğin yavaşlığına geçmelerine yardımcı oluyor. St. John Paul II konutu ayrıca rahiplerin hizmet ettikleri topluluklarla temas halinde olmalarını da sağlar.
