Dramatik şiir tiyatro için özel olarak yazılmış bir şiirdir. Bu tür bir şiir, oyundaki bir karakterin dramatik bir monolog vermesi gibi, doğada genellikle lirik olabilir.
Dramatik monologlar çok yaygın bir dramatik şiir biçimidir. Dramatik bir monologda, konuşmacı bir tür hayali dinleyiciye hitap ediyor, bu yüzden açıkça okuyucuyla konuşmuyorlar. Bu tür bir şiir dramatik bağlam için çok uygundur çünkü bir tiyatro prodüksiyonundaki karakterler genellikle hayal edilen bir dinleyiciye hitap ettikleri küçük konuşmalar yapabilir ve çoğu durumda seyirci bu rolü yerine getirir. Bu tür bir şiir, lirik unsurlar kullanarak ve hatta daha fazla anlatı yapısı kullanarak şarkıya benzer bir nitelikte olabilir. Bu şekilde, dramatik monolog ve genel olarak dramatik şiir, drama ve tiyatro ile olan ilişkileriyle sınırlı değildir. Bunun yerine, dramatik şiir, dramatik ortam bağlamında birçok farklı şiirsel aygıt ve varyasyonları kullanarak, çok sayıda değişken bağlamda ortaya çıkar.
Dramatik monologların bazı klasik örnekleri, özellikle, Robert Browning'in "Benim Son Düşesim", "J. Alfred Prufrock'un Aşk Şarkısı", T.S. Eliot ve Ai tarafından "Killing Floor". Dramatik şiirlerin bazı örnekleri Amy Lowell tarafından "Bartok'tan Bir Waltz Duyduktan Sonra", Theocritus tarafından "Savaşçıların Savaşı", Robert Frost'un "Hizmetkarlara Bir Hizmetçi" veya Robert Browning'in "Leydi ve Ressam" olabilir.
