Çoğu deodorant, alüminyum bazlı bileşikler, sentetik parfümler, yumuşatıcı yağlar, polietilen glikol distearatlar ve alkolün bir kombinasyonunu içerir. Ayrıca, birçok deodorant, talk tozu ve parabenler veya kimyasal butile edilmiş koruyucular içerir. hidroksitolüen veya BHT.
Alüminyum bazlı bileşikler deodorantlarda ve ter önleyici maddelerdeki en yaygın bileşendir, çünkü ter kanallarını tıkarlar ve geçici olarak terin ciltte kalmasını önlerler. Eastern Virginia Medical School'da bir dermatoloji profesörü olan Dr. David Pariser'e göre, bu bileşikler en iyi kuru cilt üzerinde çalışır ve duş veya banyodan hemen sonra yatmadan hemen önce uygulanmalıdır, diyor Jeannette Moninger for WebMD. Deodorantlardaki alüminyum bileşiklerini meme kanseri ve Alzheimer hastalığına bağlayan geniş çapta söylentilere rağmen, bu tür bağlantıların bilimsel bir kanıtı yoktur.
Mineral yağ veya ayçiçeği yağı gibi yumuşatıcı yağlar, birçok roll-on ve stick deodorantta kullanılır, çünkü ürünün düzgün bir şekilde kaymasına yardımcı olur ve kuruduğunda dökülmelerini önler. Ek olarak, alkol bazı bileşimlerde, jellerde ve çubuklarda alüminyum bileşiklerini çözmek için kullanılır. Polietilen glikol distearatlar, ürünlerin yıkanmasını kolaylaştırmak için birçok kozmetik ve deodorantta kullanılan emülsifiye edici ajanlardır. Kokuyu gidermek için parfüm dahildir.
Metilparaben ve propilparaben gibi parabenler, deodorantlarda bakterilerin büyümesini yavaşlatmak için yaygın olarak kullanılmıştır. Üreticiler 2010'dan sonra daha az kullanmaya başladıkça, tüketiciler koruyucu içermeyen hijyen ürünleri alternatiflerini savunmaya başladılar. Bir başka koruyucu olan BHT, ürün açıldıktan ve havaya maruz kaldıktan sonra bileşenlerin bozulmasını yavaşlatmak için hala kullanılmaktadır.
