Güneş ocakları, güneş ışınlarını kullanarak ve onları küçük bir alanda yoğunlaştırarak çalışırlar. Bir süre sonra, güneş ocağının içindeki sıcaklık çok yükselir ve yemekleri pişirir. Genellikle, güneş ocakları güç istemez ve yansıtıcı yüzeylere veya lenslerin çalışmasına güvenirler.
Güneş ocakları tasarım açısından çeşitlilik gösterir, ancak birçoğu alüminyum folyo gibi yansıtıcı yüzeylerle kaplı bir oda ve güneş ışığının girdiği şeffaf, plastik veya cam bir pencereye sahiptir. Güneş ışığı plastik veya camdan geçtiğinde, spektrumu kayar ve ultraviyole radyasyonunun çoğu filtrelenir. Ancak, bu filtrelenmiş ışık, güneş ocağının içindeki sıcaklığı yükselten ısıya dönüşür.
Alternatif olarak, güneş ocakları bazen kapalı bir alan olmadan çalışmak üzere tasarlanmıştır. Bu tür tasarımlarda, yiyecek yansıtıcı yüzeylerin üzerinde asılıdır. Yansıtıcı yüzeyler, güneş ışınlarını bu tür güneş ocaklarında doğrudan yiyeceğe yoğunlaştırır.
Güneş ocakları, kampçılar tarafından, güneş hariç, işletme için yakıt veya kaynak gerektirmediklerinden sıklıkla kullanılır. Güneş ocakları, meyvelerin, etlerin ve sebzelerin de kurutulmuş olmasını sağlamak için de popülerdir. Güneş ocakları güçlü ve tutarlı güneş ışığına sahip yerlerde daha etkilidir.
