Kelimenin tam anlamıyla İtalyanca'dan çevrilmiş olan volta, "dönüş" anlamına gelir, bir sonette bulunan tonu veya düşünceyi değiştirmek için kullanılan bir cihazdır ve sondanın İtalyanca olup olmamasına bağlı olarak sondanın İtalyanca olmasına bağlı olarak farklı bir şekilde kullanılır. ilk oktavın veya Shakespearean'ın final kupletinden önce şık bir şekilde kullanıldığı yerde olmalı. Neredeyse tüm geleneksel soneler, özellikle daha klasik şiirler volta içerecek.
Volkanın görüneceği yere ek olarak Shakespearean sonnet ile İtalyan veya pertrarchal, sonnet arasında bazı ince farklılıklar vardır.
Bir Shakespearean soneti, geleneksel olarak abab, cdcd, efef, gg. Volta, argüman veya düşüncenin, son satırlarla birlikte şair tarafından toplandığı, son beyinden önce bulunur.
İtalyan sonnetleri oktav (ilk sekiz satır), ardından bir sestet (son altı satır bölümü) izleyen iki bölüme ayrılmıştır. Oktavlar genellikle abbaabba'nın kafiye düzenini kullanır, bunu volta izler. İtalyan sonnetlerinde, volta ayrıca kafiye düzeninde ölçülebilir bir değişiklik olduğunu gösterir ve sonuç olarak Shakespearean sonnetinden daha belirgindir. Son sestet şeması değişebilir ve şemalar cdcede, cdedce veya cdcdcd içerebilir.
