Ekim alanları, tipik olarak tekil bir ürün yetiştiren büyük ticari çiftliklerdir. Yaygın saç ekim bitkilerine örnekler, şeker kamışı, kahve, çay, tütün, yağ hurması ve kauçuğu içerir.
Sıcak ve yüksek yağış alan iklimlerde tarlalar bulunur. Boyut olarak birkaç dönümden binlerce dönüme kadar değişebilir.
Plantasyonlar kurmak için çok fazla sermaye gerektirir. Sahipler makine satın almalı, yollar oluşturmalı ve mahsulleri işlemek ve paketlemek için fabrikalar inşa etmelidir. Ek maliyetler arasında gübreler, böcek ilaçları ve işe alınan emek bulunmaktadır.
İlk tarlalar, Roma İmparatorluğu'na ihracat için şarap ve zeytinyağı üretti. Uluslararası ticaret ve küresel bir ekonomi daha yaygın bir şekilde erişilebilir hale geldikçe, tarla tarımı büyük miktarlarda üretme kabiliyeti nedeniyle daha popüler hale geldi.
Tarihsel olarak, plantasyon kültürü zenginlik, politik etki ve kölelik ile ilişkilendirilmiştir. Güney Amerika'da on yedinci yüzyılın başlarında tarlalar kuruldu ve çok sayıda yerli Amerikan tütün ve pamuğu üretildi. Çiftçiler ayrıca pirinç ve çivit ekinleri yetiştirmeyi de denediler. On sekizinci yüzyıla gelindiğinde, güney plantasyon sahipleri çoğu serbest emek için girintili hizmetkarların Afrika köleleri ile yer değiştirdi. Kölelik kültürü Amerikan İç Savaşı'na yol açtı. Kölelik 1865'te sona erdiğinde, pek çok serbest köle kiracı çiftçi ve pazarlamacı olarak çalışmak için tarlalara geri döndü.
