Doubling, tanıdık olanı garip ile karşılaştırmak veya karşılaştırmak için kullanılan edebi bir cihazdır. Gotik literatürde en çok kullanılan karakter, gizli bir doğayı veya arzuyu incelemek için kelimenin tam anlamıyla veya mecazi olarak ikiye katlanmasıdır.
Edebi iki katına bir örnek, ana karakterin fiziksel olarak kötü, karnaval ve vahşi bir versiyona dönüştüğü Robert Louis Stevenson tarafından "Dr Jekyll ve Bay Hyde'ın Garip Örneği" nde bulunabilir. Bunu yaparak, Stevenson bir bireyde iyiliğin ve kötülüğün varlığı sorusunu inceleyebilir.
Bram Stoker tarafından "Dracula" da, Dracula ve Van Helsing'in karakterleri birbirleriyle garip olmaları nedeniyle birbirlerine bağlandıkları ve birbirlerine benzer oldukları için edebi iki katına örnek teşkil ediyorlar. Ancak, uydukları ideallerde farklılar.
Gotik edebiyatta edebi iki katına çıkarma, 18. ve 19. yüzyıllar boyunca Viktorya aristokrasisinin çöküşünü incelemenin bir aracı olarak da kullanılmıştır. Bu zamandan önce, İngiltere'deki aristokrasi toplumun başı olarak tartışmasız bir yetkiye sahipti. Aristokrasi dağılmaya başladığında, dağılma, edebi iki katının bir canavar ve aristokrat bir aile biçimini aldığı, Mary Shelley'in "Frankenstein" gibi Gotik edebiyatında ortaya çıkmaya başladı.
