Bir dayanışma hizmeti, bir Hıristiyan kitlesine veya başka bir dini hizmete benzeyen bir yansıma zamanıdır. Aldous Huxley'in kitabında "Cesur Yeni Dünya" da belirtilmiştir.
Kitapta Huxley, kitaptaki karakterlere yönelik dini bir yansıma zamanı tanımlamak için bir dayanışma hizmeti kullanıyor. Yazar, karakterleri herhangi bir dine teslim etmeden karakterlerin dini görünmesini sağlamak için yapar. Bunun yerine din, kendi dini inançlarını ve dünya hakkında hissettiklerini düşünmeleri için bir zamandır.
Dayanışma hizmeti, dinde daha geleneksel bir yaklaşıma paralel olarak çalıştırılmak istendiğinde, kitabın karakterleri, onu geleneksel dini hizmetlerin alay konusu olarak kullanıyor. Karakterler kitabın tanrısına ibadet eder ve geleneksel hizmetlerde söylenen ilahilere benzeyen ilahiler söyler. Dayanışma hizmetinin sonunda, hizmet katılımcılarından birbirleriyle dünyevi arzularını yerine getirmeleri istendiğinde geleneksel kilise daha da alay ediyor. Bir alem daha geleneksel bir dini dünyada olmazdı çünkü katılımcılardan genellikle dünyevi arzularını yerine getirmekten kaçınmaları isteniyor.
