Bitkiler, fideleri bile algılayabilecekleri, ışığa veya yerçekimine tepki olarak büyüdüklerinde bitkiler hareket edebilir. Bu tür bir hareket yavaş ve kalıcıdır. Diğer tür santraller, hidrolikler nedeniyle hızlı ve anlık hareket patlamaları yapabilir.
Fototropizm, pigment fototropin ışığı emdiğinde oluşur. Bu pigment, bitkideki yönlü büyümenin kaynağı olan bitki sürgünlerinin uçlarında bulunur. Fototropin ışığı emdiğinde, büyüme hormonu oksini serbest bırakılarak bitkinin hücrelerinin bölünmesine neden olur. Oksin doğrudan ışığın yönüne tepki verir, böylece bitkinin ışığın en güçlü olduğu yerde büyümesini sağlar.
Ayrıca oksini de kullanan Gravitropizm, bir bitkinin yerçekimsel yönüne doğru ya da uzağa doğru büyümesini sağlar. Bu işlem statoliths veya bitkinin sürgün uçlarında ve köklerinde bulunan küçük nişasta paketleri tarafından düzenlenir. Bitki eğildiğinde, statolith'ler hangi tarafta yerçekiminin istediği üzerine yerleşirler. Oksin daha sonra bu yönde serbest bırakılır.
Sinekkapan bitkisi gibi bazı yırtıcı bitkiler fiziksel uyaranlara cevap olarak hareket eder. Minik kıllar Venüs sinek kapağının yüzeyini kaplar ve bitki hücrelerinin basıncı algılamasını sağlar. Yeterli basınca ulaşıldığında, elektrik sinyalinin tesis boyunca dolaşmasına izin veren klorür iyonları salınır. Bu, potasyum iyonlarının hücrelere girip çıkmalarına neden olur. Daha sonra su, tesisin parçaları olarak kaldıraç görevi görür.
