Kültürel materyalizm, insan doğasını anlamak için maddi koşullar çalışmasına öncelik veren antropolojik bir araştırma yöntemidir. Maddi koşullar coğrafya, yiyecek, iklim ve toplumsal örgütlenmeyi içerir. Kültürel materyalizm çalışması, bir kültürü anlamanın en iyi yolunun, insanların çevreleri tarafından sunulan sorunlara nasıl tepki verdiğini gözlemlemek olduğu düşüncesiyle çalışır.
Kültürel materyalizme teorik yaklaşım sosyo-ekonomik sistemleri üç farklı seviyede incelemektedir. İlk seviye, kültürdeki insanların zihinsel ve fiziksel davranışlarından oluşan üst yapıdır. Üst yapının unsurları edebiyat, reklam, spor, bilim, sanat, ritüeller, hobiler, değerler, duygular ve gelenekleri içerir. Yapı, iç ve politik ekonomileri içerir. İç ekonomi, medeniyette, samimi, günlük bir düzeyde etkileşime giren insanlardır. Siyasi ekonominin üyeleri, duygusal etkileşim olmadan toplumun devamı için birbirleriyle etkileşime girerler.
Altyapı, toplumun üretim ve yeniden üretim çalışmalarını içerir. Üreme, teknolojiyi ve büyümek için bir medeniyetin kullandığı yöntemleri incelemeyi içerir. Üretim, uygarlığın bitki yetiştirmek için kullandığı teknoloji ve yöntemleri inceler, enerji ve diğer temel geçim üretimi türleri gibi kaynakları genişletir ve geliştirir. Altyapının unsurları, medeniyetin üretimi ve yeniden üretimi sınırlandırdığı yollar için de incelenmiştir.
