Kağıt havlular suya batırır, çünkü birlikte gevşek biçimde dokunmuş selüloz elyaflarından yapılırlar. Bu sadece suyu çekmekle kalmaz, aynı zamanda suyun içinde kağıtların içinde kalmasını kolaylaştırır havlu.
Kağıt havludaki selüloz elyafları şeker moleküllerinden yapılır. Bu, kağıt havluların neden bu kadar emici olduğunun anahtarıdır. Bir kağıt havlu ıslak bir yüzeye temas ettiğinde, su molekülleri şeker moleküllerine yapışır.
Selüloz elyafları, suyun bir kağıt havlu içinde saklanmasını kolaylaştırsa da, suyun bir kısmını bir havluyla zil silerek çıkarmak da kolaydır. Kağıt havluyu sıkıştırma işlemi, gevşek bir şekilde dokunmuş elyafların daha kompakt hale gelmesine neden olarak suyu kağıt havludan geri çekmeye zorlar.
Sadece bir kağıt havlu içindeki selüloz elyaflarının şeker moleküllerinden oluşması, bir kağıt havluya yenilebilir demek değildir. İnsanlar selüloz moleküllerini ayırmak için gereken enzimlerden yoksundur. Bu, insan vücudunun bireysel şeker moleküllerini ayırmasını imkansız kılar. Sonuç olarak, kağıt havlular tüketime bağlı olarak besin değeri taşımaz.
