Isı, içinden akması gereken ortamın fiziksel durumuna bağlı olarak iletim, konveksiyon veya radyasyonla bir nesneden diğerine akar. Isı her zaman yüksek sıcaklıktaki bir bölgeden daha düşük sıcaklıktaki bir bölgeye akar. Sıcaklık farkı olmadan, ısı akışı olamaz.
Katılar, ısıyı iletim yoluyla iletir. Isıtılacak olan cisim, ısı kaynağıyla temas halinde olmalıdır. Önce ısı kaynağına en yakın olan moleküller ısıtılır. Daha sonra ısı enerjisini nesnedeki diğer moleküllere aktarırlar.
Sıvılar, konveksiyon yoluyla ısı iletir. Isınan sıvı molekülleri daha az yoğundur, çünkü daha yüksek kinetik enerjileri vardır ve artan hareketleri onların dağılmalarına neden olur. Bu nedenle, konveksiyonda, sıcak sıvılar yükselir ve soğuk sıvılar batar.
Radyasyon, ısı transfer etmek için bir ortam gerektirmez. Isı, bir tür elektromanyetik dalga olan kızılötesi bir dalga şeklinde akar. Isı, güneşten toprağa bu şekilde akıyor.
Isının akması için, ısı transferinde rol oynayan iki nesne arasında bir sıcaklık farkı olmalıdır. Sıcaklık, bir nesnenin moleküllerinin ortalama kinetik enerjisini gösterir. Moleküller yüksek kinetik enerjiye sahipse ve hızlı bir şekilde hareket ederse, nesne yüksek bir sıcaklığa sahiptir. Bu moleküller enerjilerini düşük kinetik enerjili moleküllere (daha soğuk moleküller) aktarabilme özelliğine sahiptir. Bu nedenle, ısı, her iki nesne de aynı sıcaklığa ulaşana kadar yüksek sıcaklıktaki bir nesneden düşük sıcaklıktaki bir nesneye akar.
