Bitkilerde nişasta oluşumu bir fotosentez ürünüdür. Bu nedenle, bir fotosentez araştırması yapıldığında, fotosentezin gerçekleşip gerçekleşmediğini belirlemek için bir metriğe sahip olmak için bitkinin sökülmesi gerekir. Bir bitkinin sökülmesinin en yaygın yöntemi, 24 ila 48 saat boyunca karanlık bir ortama yerleştirmeyi içerir.
Fotosentez sırasında, bir bitki glikoz molekülleri üretir. Bitki tarafından hemen kullanılmayan glikoz, kloroplast ve sitoplazmada nişasta olarak depolanır. Bu nişasta daha sonra gerektiğinde tekrar glikoza hidrolize edilebilir. Bir bitkinin karanlık koşullarda yerleştirilmesi, fotosentez formunun oluşmasını önler ve bitkiye depolanan nişastasını kullanmaya zorlar. Bir bitkinin düzgün bir şekilde sökülüp çözülmediğini belirlemek için kimyasal olarak test edilmelidir. Bunu yapmanın en yaygın yolu, çürütülmüş bitkiden bir yaprak almayı, su içinde kaynatmayı, sonra da etanolde bir sıcak su banyosunda kaynatmayı içerir. Bunu takiben, basit bir iyot testi nişasta yaprakta hala var olup olmadığını ortaya koymaktadır.
Bir bitkinin sökülmesinde karbon dioksit yoksunluğu da kullanılabilir. Bu, bitkinin büyük bir kavanoz gibi bir muhafaza içine yerleştirilmesi ve kapatılması ile gerçekleştirilir. Süreci hızlandırmak için mahfazaya bir sodyum hidroksit çözeltisi veya granül soda kireci yerleştirilebilir.
