Elastik geri tepme teorisi, Henry Fielding Reid'in tektonik bir fay hattının bir bölümünde depolanan enerjinin serbest bırakılması veya elastik geri tepme gözlemine atıfta bulunur. Amerika Birleşik Devletleri Jeolojik Etüdünde bir lastik örneği kullanılmaktadır. Bu teoriyi temsil etmek için grup kopma noktasına kadar gerildi.
Profesör Henry Fielding Reid, başlangıçta 1906 yılında elastik toparlanma teorisini kurdu. Reid, bu teoriyi, çeşitli depremlerden sonra Dünya kabuğunun kademeli çarpıtmalarına dayanarak önerdi. Bu kademeli çarpıtmaların, zaman içinde oluşan fay hatlarındaki zorlanmaların çabuk salıverildiğini fark etti.
Basitçe söylemek gerekirse, Dünya'nın tektonik plakaları hareket ettikçe üstteki kabuk bozulur. Tektonik plakaların basıncı, kabuğu bir arada tutan kuvveti aştığında, elastik geri tepme meydana gelir. Daha kırılgan olan nesnelerin elastik toparlanma gösterme olasılığı daha yüksektir, Birleşik Sismoloji Araştırma Kurumlarını belirtir.
Reid'in keşfinden sonra, bilim adamları fay hatları boyunca elastik toparlanma olayını izliyorlar. Elastik toparlanma, fay hatlarını meyve bahçeleri, çitler ve sokaklar gibi düz bir çizgide geçen nesnelerle karada daha görünür. Bu nesneler distorsiyonu daha görünür hale getirse de, fay hatlarının boyutu distorsiyonun birçok mil boyunca meydana gelmesine neden olduğundan, enstrümantasyon olmadan hala yaygın olarak görülmemektedir.
